Het project omvat de uitbreiding, renovatie en restauratie van het KMMA te Tervuren.
Voor het deel renovatie van het project lag op het gebied van bouwfysica de klemtoon op de correcte detaillering en de zorgzame omgang met de bestaande architectuur. De wisselwerking met de teamleden aangaande verschillende disciplines (algemene architectuur, monumentenzorg, scenografie) was hier van groot belang.
Naar binnenklimaat toe was de beperking van de zonnetoetreding en het vermijden van zomerse oververhitting van belang. Hiervoor worden de oost- en zuidgeorienteerde beglazingen van het inkompaviljoen voorzien van een buitenzonneweringssysteem met vertikale doekafwikkeling.
Het nieuwe inkompaviljoen is een sterk beglaasd volume met een buitenzonnweringssyteem op de oost- en zuidgeorienteerde gevels. Het voorkomen van het gebouw in zijn omgeving wordt sterk bepaald door de mate van doorzicht door de beglaasde structuur, en door de reflectie van omgevingselementen.
De mate van doorzicht doorheen de structuur vanuit het voorplein wordt beïnvloed door de helderheid van het achterliggende bos.Deze helderheid wordt op haar beurt bepaald door de mate waarin daglicht kan invallen op de rand van het bos. Hoe dichter het gebouw tegen de bosrand wordt geplaatst, hoe donkerder het bos wordt, en hoe slechter het doorzicht door het gebouw.
De reflectie van de omgeving in de beglaasde structuur wordt bepaald door de reflectie op de beglazing, de reflectie tegen de binnenvolumes (kern) in het gebouw en de reflectie tegen eventuele invulvlakken in het vlak van de gevel.
Dit gaf aanleiding tot het onderzoeken van een aantal varianten met verschillende ruimtelijke posities en afwerkingen (beglazing,...) wat uiteindelijk resulteerde in het weerhouden voorstel.
De verbinding tussen het bestaande gedeelte en het nieuwe paviljoen omvat enkele auditoria en een tijdelijke tentoonstellingsruimte waarbij spraakverstaanbaarheid en geluidisolatie aandachtspunten waren. Een bijzondere aandacht ging ook naar de zone van de tijdelijke tentoonstellingsruimte en de galerij tussen het inkomgebouw en het bestaande museumgebouw. Hier worden twee functies bij elkaar gebracht met een mogelijk akoestisch conflict: de galerij is een doorgang met veel passage; deze bezoekers gaan niet noodzakelijk naar de tentoonstellingsruimte, die hierdoor mogelijk hinder ondervindt van de galerij. Een goed geluidabsorberend plafond in de centrale galerij / onderdoorgang en een eerder beperkte interface tussen deze circulatie en de museumruimten was een oplossing voor dit probleem.
In het paviljoen zelf was de detaillering van de vliesgevel belangrijk om geluidlekken bij de vloeraansluitingen te voorkomen.
Het advies inzake brandveiligheid omvat de compartimenering van het nieuwbouwpaviljoen met als belangrijke randvoorwaarde de open centrale trap, alsook het het behandelen van de brandveiligheid van het historische gebouw.
