In het dagelijkse leven kan men in een woning last hebben van verschillende types geluid.
Twee ervan (die soms weleens verwisseld worden) hebben als oorsprong het lawaai door stappen over een vloer.
- Contactgeluid
- Loopgeluid
Men spreekt over contactgeluid als men het lawaai bedoeld dat men in de onderliggende ruimte waarneemt en over loopgeluid als men het lawaai in dezelfde ruimte bedoelt.
In plaats van “loopgeluid” worden ook de volgende Engelse termen gebruikt: “Drum Sound”, “Drum Noise”, of “Walking noise”. Of in het Frans is dit “bruit des pas sur les planchers” en in het Duits “Gehschall”.
In de praktijk wordt er nog niet al teveel aandacht aan loopgeluidshinder besteed, alhoewel iedereen het bijna elke dag ervaart.
Vroeger gebruikte men nog meer tapijten als vloerbekleding. Bij deze zachte materialen is het loopgeluid aanzienlijk lager dan bij de nu moderne vloerafwerkingen met harde materialen zoals tegels, laminaat of beton.
Bij het stappen over een harde vloer kan de geluidshinder (afhankelijk van het schoeisel en het aantal mensen) aanzienlijk zijn.
Sinds enkele jaren zijn vooral de leveranciers van vloerbekledingen bezig om een internationaal geldige standaard te publiceren die het meten van loopgeluid in een laboratorium regelt. Dit om de verschillende vloeren met elkaar te kunnen vergelijken.
Het begon met een richtlijn van de zogenoemde EPLF-groep (verbond van laminaatleveranciers). Zij ontwikkelden in 2004 de EPLF NORM 021029-3. Deze test-richtlijn (geen officiële ISO of EN standaard) beschrijft hoe het loopgeluid van een vloer geëvalueerd moet worden. Voor deze EPLF meetmethode is ons akoestisch labo sinds 2009 geaccrediteerd.
In 2013 werd een eerste versie van de Europese standaard EN 16205 gepubliceerd. Deze standaard beschrijft een andere meetmethode om het loopgeluid op vloeren te evalueren.
Er wordt verwacht dat de EN 16205 op termijn de tot nu toe nog meest gebruikte EPLF-meetmethode gaat “vervangen”.
De EN 16205 meetmethode is bij ons sinds 2018 volgens ISO 17025 geaccrediteerd.